4 października 2007 roku w ramach cyklu Warszawskich Dni Herbaty organizowanych przez Dilmah – producenta oryginalnej herbaty cejlońskiej odbyły się warsztaty dotyczące herbaty.
Warsztaty poprowadził znakomity kiper Dilhan C. Fernando, syn założyciela marki Dilmah – Merrila J. Fernando.
Pierwsze spotkanie odbyło się w hotelu Jan III Sobieski. Wykład Dilhana Fernando, podczas którego można było usłyszeć o historii, procesie produkcji, rodzajach, walorach smakowych i zapachowych oraz właściwościach herbacianego naparu, połączony był z degustacją herbat z kolekcji Dilmah t-Series. Dzięki temu wszyscy zaproszeni goście – właściciele, managerowie restauracji, a także kucharze na bieżąco mogli degustować, a następnie zgłaszać uwagi i spostrzeżenia.
Z wypowiedzi Dilhana Fernando można się było dowiedzieć wielu ciekawostek dotyczących tego najpopularniejszego napoju na świecie, między innymi, że:
Sri Lanka (dawniej Cejlon) – skąd pochodzi marka Dilmah, jest obecnie 3 największym na świecie producentem herbaty, po Indiach i Chinach. Wzgórza Cejlonu, poprzez swój klimat i ukształtowanie terenu stały się idealnym miejscem do uprawy wielu odmian herbaty, której moc, charakter, smak i aromat zmieniają się wraz z wysokością na jakiej jest uprawiana.
Angielski zwyczaj picia herbaty o czwartej popołudniu (począwszy od dwudziestego wieku o piątej popołudniu) zainicjowała Anna, siódma księżna Bedfordu w 1840 r. Aby uniknąć uczucia dotkliwego głodu pomiędzy lunchem w południe, a obiadem o godzinie siódmej-ósmej wieczorem. Dziś, wraz ze zmianą tempa życia nie przestrzega się już dokładnej godziny picia popołudniowej herbaty. Wciąż jednak jest najpopularniejszym napojem – według statystyk przeciętny Anglik wypija średnio 6 filiżanek herbaty dziennie.
Krzewy herbaciane mają zazwyczaj 1-1,5 m wysokości, ale tylko dlatego, że tak chce człowiek – przy takiej wysokości zbieraczki mają najlepszy dostęp do wszystkich listków. Kiedy krzewy herbaty nie są przycinane stają się drzewami osiągającymi 18-20 m wysokości.
Na Cejlonie herbatę zbiera się wyłącznie w sposób tradycyjny, czyli ręcznie. Tylko w ten sposób można dokonać odpowiedniej selekcji listków. Polega ona na zrywaniu z każdego pędu tylko dwóch młodych listków i pączka. Doświadczone zbieraczki dokonują tego jednym ruchem, zręcznie wykręcając odpowiednią część pędu, dziennie są w stanie zebrać ponad 30 kg listków.
Herbata jest rośliną higroskopijną – bardzo łatwo wchłania wilgoć. Jak również obce zapachy, do tego stopnia, że jest wstanie zaabsorbować zapach zbyt intensywnych perfum, osoby pracującej przy jej produkcji. Herbatę wysokiej jakości, należy przechowywać w hermetycznie zamkniętym opakowaniu – puszce lub pudełku zabezpieczonym folią aluminiową, a najlepiej w plastikowym pudełku w lodówce. Pozwoli to znacznie dłużej cieszyć się prawdziwym aromatem herbaty.
Czas jaki upływa od chwili zerwania listków do momentu, kiedy herbata znajdzie się w filiżance ma negatywny wpływ na walory herbaty. W przypadku herbat pakowanych w kraju uprawy, od momentu zerwania rośliny, a zapakowaniem gotowej herbaty mija kilkadziesiąt godzin. Taką herbatą jest Dilmah. W przypadku herbat podróżujących luzem, kilka tygodni statkami do Europy i w trudnym do określenia czasie spędzonym w magazynie, nie może być mowy o wysokiej jakości.
Historia herbaty ma ponad 5000 lat, od samego początku była stosowana na wiele zdrowotnych dolegliwości. Współcześnie w najlepszych uniwersytetach świata przeprowadzane są badania dotyczące zdrowotnych właściwości herbaty, w 2007 r. prowadzonych jest ich ok. 9000.
Wiele osób neguje zdrowotne właściwości herbaty ze względu na zawartość kofeiny (w herbacie zwanej teiną). Faktem jest, że w suchej herbacie jest więcej ilości kofeiny niż w suchej kawie, ale żeby wypić filiżankę herbaty potrzeba ok. 2 g sypkiego produktu, natomiast kawy używamy znacznie więcej (2-3 łyżeczki, a nawet więcej drobno zmielonego pyłu). Płynna forma herbaty zawiera ok. 2-3% kofeiny, ponadto jeden z przeciwutleniaczy zawartych w herbacie – tanina ogranicza przyswajanie kofeiny – ok. 40% kofeiny nie przedostaje się do organizmu.
Jedną porcję herbaty, torebkę lub łyżeczkę, zalewamy świeżo zagotowaną wodą (220 ml na porcję) o odpowiedniej temperaturze (herbata czarna – 100˚C, zielona i biała – ok. 70˚C). Wielokrotnie gotowana woda jest pozbawiona rozpuszczalnych gazów (np. tlenu), co niekorzystnie wpływa na jej kwasowość i może sprawiać, że zyska ona metaliczny posmak i stanie się niesmaczna. Saszetkę lub listki należy zalać, kierując strumień bezpośrednio na herbatę, dzięki czemu „uaktywniają” się wszystkie liście. Po minucie napar powinien zostać zamieszany. Czas parzenia uzależniony jest od rodzaju i gatunku przygotowywanej herbaty, dlatego zawsze warto sprawdzić informację na ten temat umieszczoną na opakowaniu. Czarne herbaty parzy się od 3 (napar pobudzający) do 5 minut (napar odprężający), a zielone i białe ok. 3 minut.
Drugi z warsztatów odbył się klubie muzycznym NoboBar. Tym razem Dilhan Fernando prezentował herbaty Dilmah Watte, a także sposób ich parzenia, przyrządzania oraz podawania.
Seria Dilmah Watte Single Region Teas to cztery herbaty z czterech najważniejszych regionów uprawy na Cejlonie, często porównywane do win ze względu na swą różnorodność.
Każda herbata Watte ma własny specyficzny aromat: od jakby niedojrzałego, lekko słodkiego aromatu Ran Watte, zbieranej w chłodniejszym klimacie wysokich gór, po prawie słodowy, ciężki aromat Yata Watte uprawianej w ciepłym klimacie wybrzeży Oceanu Indyjskiego.
Ran Watte rośnie najwyżej ze wszystkich herbat Watte - na wysokości 1800 metrów. Jej napar zachwyci bardzo żywym, przenikającym, orzeźwiającym aromatem i przepięknym złoto-pomarańczowym kolorem. Herbata elegancka, o cytrusowych niuansach. Lekka, delikatna, z przyjemnym, łagodnym posmakiem. Doskonała bez dodatków, może zostać wzbogacona plasterkiem cytryny lub szczyptą imbiru. Najlepiej smakuje w towarzystwie ciast, tortów i ciasteczek. Prawdziwy szampan wśród herbat.
Uda Watte to, podobnie jak Ran Watte, herbata high grown, rośnie jednak trochę niżej - na wysokości 1200-1500 metrów. Otrzymany napar ma nieco mocniejszy niż Ran Watte, ale wciąż delikatny i aromatyczny pełny, okrągły smak. Wspaniała w końcówce. Doskonała bez dodatków lub z odrobiną ciepłego mleka i osłodzona pszczelim miodem. Świetna w towarzystwie baklawy. Pinot Noir wśród herbat.
Meda Watte to herbata mid grown, zbierana na wysokościach średnich (600-900 metrów n.p.m.). Mocna, przyjemnie ostra, o pełnym smaku i aromacie. Głęboki, ciemny kolor. Doskonała bez dodatków lub z odrobiną ciepłego mleka i osłodzona pszczelim miodem. Pyszna w towarzystwie trufli. Shiraz wśród herbat.
Yata Watte to herbata low grown, zbierana u wybrzeży Oceanu Indyjskiego, na plantacjach położonych nisko - ok. 300 metrów n.p.m. Z herbaty tej otrzymuje się napar mocny, ciężki, o bardzo ciemnym, głębokim kolorze. Kremowa w smaku. Doskonała bez dodatków lub z odrobiną ciepłego mleka i osłodzona pszczelim miodem. Cabernet Sauvignon wśród herbat.
Wypowiedź Merrila J. Fernando
Każdy z uczestników spotkania miał możliwość skosztowania czterech rodzajów herbat z serii Watte, podzielenia się spostrzeżeniami, rozwiania wątpliwości pytaniami, na które Dilhan Fernando chętnie udzielał wyczerpujących odpowiedzi.
Od 6 października wybrane restauracje i kawiarnie serwować będą specjalne zestawy czterech czarnych herbat Watte.
Wszystkich chętnych zapraszamy do: Warszawa: Gospoda Polska, Funky Jimmy, Mega Bait, Butelka, Mała Serbia, Cafe Miejsce, Klub Studencki Hades, Bonjour, Cube Café, Żabia Wola: Palatium.
Aby dowiedzieć się więcej na temat herbaty zapraszamy na www.warszawskiedniherbaty.pl.
Sylwester Łącki – Gastrona.pl
Gourmet Foods Sp. z o.o.
ul. Smoleńskiego 2
01 – 698 Warszawa
tel. (022) 639 33 00
fax. (022) 639 33 01
www.dilmah.pl
Publikowanie, modyfikowanie i kopiowanie zawartości strony lub jej części bez zgody właściciela portalu jest zabronione.
|